Το Δέντρο του Αντώνη
Άρχισα να φωτογραφίζω το δέντρο όταν ο Αντώνης ήταν ενός χρόνου, έξω από το παιδικό σταθμό που πήγαινε. Εκεί, δίπλα στη θάλασσα, στον ανοικτό ορίζοντα, να στέκεται μονάχο, μα ακούραστο…άλλοτε σκυφτό από τους αέρηδες , άλλοτε πάλι αγέρωχο ..μοιάζει να ατενίζει το πέλαγο.
Περνούν από δίπλα του άνθρωποι και πολλές φορές το προσπερνούν έτσι, σαν να μην υπάρχει. Και όμως είναι εκεί αρχοντικό, αλύγιστο, αντέχοντας στον χρόνο.
Σήμερα ο Αντώνης είναι έξι χρονών, το δέντρο είναι ακόμα εκεί στητό, σαν να περιμένει ακόμη μία φωτογραφία μου! Υπομονετικά και διαχρονικά, σε μια αέναη διαδοχή των αλλαγών της φύσης: Άνοιξη, Καλοκαίρι, Φθινόπωρο Χειμώνας.
Το Δέντρο του Αντώνη είναι μέρος του περιβάλλοντος του, συμμετέχοντας κι αυτό, σε ένα βαθμό στον κύκλο της ζωής. Ζούνε κοντά, συναντώνται συχνά, χωρίς ποτέ να λένε κάτι. Μια παράλληλη πορεία δέντρου – Αντώνη, ανάπτυξη και μοναδικότητα.
Μοναξιά μα και ελπίδα, θυμίζοντας μας πως το ταξίδι της ζωής δεν σταματά ποτέ.
Ένα δέντρο πόλης.. στην Χαλκίδα……
Antonis Tree
I started photographing the tree when Antonis was one year old, outside the kindergarten he was going to.
There, standing by the sea, in the open horizon, standing alone, but tirelessly ... sometimes bent over by the winds, sometimes again indestructible .. it looks like to stare at the sea.
People pass by it and often overtake it looks like doesn't exist. And yet it is there lordly, rigid, resisting in time..
Today Antonis is six years old, the tree is still standing there, as if waiting for another photo of me! Patiently and timeless, in a perpetual succession of nature changes: Spring, Summer, Autumn Winter.
Antonis Tree is part of its environment, participating to some extent in the life cycle. They live close by, they often meet without ever saying anything. A parallel route tree - Antony, growth and uniqueness.
Loneliness and hope, reminding us that life's journey never stops.
A city tree .. in Chalkida Grece……
.....In free translation
